Na sedatie wordt bij de patient een endotracheal tube ingebracht door te intuberen. De tube wordt met hulp van een laryngoscoop ingebracht in de trachea voorbij de stembanden.

Intuberen met Endotracheal tubes

Intuberen is het inbrengen van een beademingsbuis oftewel een endotracheal tube (ETT afgekort). Zo een beademingsbuis wordt gebruikt voor het invasief beademen van de patient. Deze tube wordt ingevoerd tot ongeveer 2cm onder de stembanden. Vervolgens wordt de endotracheal tube aangesloten op een filter en een beademingsmachine. 

Intubatie brengt natuurlijk risico's met zich mee zoals weefselschade aan keel, stembanden of de luchtpijp. Ook kan de patient zich verslikken, waardoor maaginhoud misschien in de luchtwegen terechtkomt. Dit is nadelig voor de gasverhouding en de toestand van de patient. Hierom zijn er veel verschillende varianten bedacht om complicaties te voorkomen.

Een endotracheale tube is er in verschillende varianten te weten:

• Nasaal
• Oraal
• Voorgevormd, RAE
• Extra zacht
• Met uitzuiging
• Versterkt

Waaruit bestaat een endotracheale tube?

1. Een kleurgecodeerde connector voor het herkennen van de juiste maatvoering
2. Een speciale kunststof buis met markeringen voor het meten van de diepte van de intubatie.
3. Een inflatielijn die vaak gekleurd is voor het herkennen tussen het weefsel met daaraan een pilotballon 
4. Aan bijna elke tube zit een lage druks ballon voor het afdichten van de trachea, zodat er geen lucht kan ontsnappen. Deze zogenoemde HVLP-cuffs zijn bedacht om de druk gelijkmatig over de lengte van de ballon te verdelen, zodat er een groter contactoppervlak met de tracheale wand ontstaat.
5. Een tube is bijna altijd voorzien van een Murphy Eye. Dit is een ETT die een speciale opening aan de zijkant tegenover de tip van de tube heeft. Deze opening redt levens op het moment de normale opening verstopt raakt en helpt de flow van gassen. Het Murphy oog is soepel gevormd om mogelijk trauma, vooral aan de stembanden, tijdens de intubatie te helpen voorkomen. 
6. De endotracheale tube kan meestal gefixeerd worden door het veterbandje te knopen achter de nek. Dit is een snelle en eenvoudige manier voor endotracheale fixatie. De endotracheal tubes zijn de meest betrouwbare wijze om de luchtweg te beschermen.